De polygraaf is een neutraal en betrouwbaar meetinstrument dat fysiologische veranderingen meet: de elektrodermale activiteit (huidgeleidingsniveau), de cardiovasculaire activiteit (hartslag, bloeddruk en bloeddoorstroming), het respiratoire systeem (ademhaling) en spierspanning, het neuromusculaire systeem (Bockstaele en Cornelis, 2010; Vanneste, 2003).
Het betreffen fysiologische processen waarop wij geen vrije controle kunnen uitoefenen. Ze zijn nauwelijks waarneembaar maar de polygraaf registreert ze (Bockstaele, Raeymaekers & Enhus, 2007: 290-349).
Een polygraaftest kan geen 100% zekerheid bieden, net zoals bijvoorbeeld bij DNA-onderzoeken of het getuigenbewijs omdat ook dan menselijke fouten mogelijk zijn. Aan de polygrafist kun je geen hogere eisen stellen dan aan andere deskundigen zoals: de psychiater, de ballistisch expert of de patholoog etc. (Meuleman, 2003).
Validiteit en betrouwbaarheid
Uit vakliteratuur en wetenschappelijk onderzoek blijken geen eensluidende resultaten. Polygrafisten geven vaak een zeer hoog percentage van correcte beslissingen, soms tot 95% (Honts, 2004). In 2003 beoordeelde de Amerikaanse National Research Council de nauwkeurigheid van de Controle-Vraag-Test. Dit prestigieus college analyseerde de resultaten van 37 laboratoriumexperimenten en zeven veldstudies, die aan de minimum vooropgestelde eisen van wetenschappelijk onderzoek beantwoordden. Uit deze analyse bleek dat de Controle-Vraag-Test een nauwkeurigheid van 80% behaalde!
PolygraafTest NL verricht onderzoeken met behulp van een CPS Stoelting Polygraph waarbij de polygrafist ondersteuning krijgt bij zijn analyse van metingen van de meest geavanceerde software op dit gebied met wetenschappelijk gevalideerde algoritmen.
Alles voor een zo nauwkeurig en objectief mogelijke uitslag!